کلمات حکمت‌آموز امیرالمومنین(ع)

 

از گفتار باارزش و گرانمایه امیرالمومنین است که: - هر گفتاری که یاد خدا در آن نباشد، لغو است و هر سکوت بدون فکر، اشتباه است و هر نظر بدون اعتبار زشت است و بی‌معنی. - کسی که از نفس خود پیروی کند و آن را آزاد بسازد مانند کسی است که خود را فروخته و دربند نموده. - ادب خوب حاکی از خاندان بزرگوار است. - دوستی پیوسته‌ترین قرابت‌ها و دانش بزرگوارترین حسب‌هاست. - اگر انجام کاری موجب رنج و زحمت شود آسوده نشستن از آن مایه فساد است. - نهایت جود و بخشش در آن است که آدمی از هرگونه آسایش خود دست بردارد. - آنچه باید پیدا شود، دور نیست و آنچه باید به ظهور رسد، نزدیک است. - جاهل بودن آدمی – نسبت به- کار خود از بزرگ‌ترین گناهان است. - پاکدامنی کامل در خرسندی به اندازه کفایت است. - مهمترین کرامت در آن است که در تنگی و راحتی دوستی را از خاطر نبرند. - آدم بدکار اگر خشمگین شود از دیگران عیب‌جویی می‌کند و اگر خرسند باشد دروغ می‌گوید و اگر طمع کند، می‌رباید. - لغزش دوستت را تحمل کن تا در وقت پرش بر دشمنت به کارت آید. - اعتراف صحیح، بنای گناهان را منهدم می‌سازد. - مالی که خرج شده و تو را به حال خودت بینا کرده، ضایع نشده. - بدترین توشه آخرت، آزار بندگان است. - روزگار دو روز است روزی به سود تو و روزی به زیان تو.. آن روز که به سود تو است، مغرورمشو و روزی که به زیان تو است، شکیبایی کن. - اگر مرگ شناخته شود، از آرزو کاسته گردد. - ارزش هر کس به اندازه دانایی است. - کسی که با خردمندان مشورت کند، به راه خیر هدایت شود. - کسی که به کم بسازد، از بسیار بی‌نیاز شود و کسی که از بسیار بی‌نیاز نباشد، به چیز پستی نیازمند گردد. - بهترین عبادت، شکیبایی، خاموشی و انتظار فرج است. - شکیبایی سه قسم است: صبر بر مصیبت، صبر از معصیت و صبر بر طاعت. - سه چیز از گنج‌های بهشت است: پنهانی دادن صدقه، مخفی کردن مصیبت و کتمان کردن بیماری. - کسی که به عهد خود وفا نکند، درصدد قطع دوستی است. منبع: الارشاد، شیخ مفی